– Η IGFA

Μεγαλώσαμε 30 μάρλιν εκείνη την πρώτη μέρα, αλλά αυτό που μένει στο μυαλό μου είναι η απίστευτη δραστηριότητα πουλιών και δολωμάτων. Τα κοπάδια των βούλων της Nazca που βουτούν σε δολώματα σαρδέλας ήταν πιο εντυπωσιακά. Τα πουλιά χτυπούσαν το νερό σαν βέλη και μετά κολύμπησαν 30 πόδια προς τα κάτω για να κυνηγήσουν το δόλωμα πριν βγουν στην επιφάνεια. Αν ένα από τα πουλιά είχε την τύχη να πιάσει μια σαρδέλα, την έριχναν άλλα βούλια μόλις βγήκε στην επιφάνεια.

Υπήρχαν επίσης δεκάδες πετρελαιοειδή καταιγίδας που μπήκαν στη δράση. Τα λιοντάρια της θάλασσας ήταν παντού και τα πτερύγια του μάρλιν έσπασαν την επιφάνεια κάτω από τα πουλιά. Περιστασιακά, όταν ήμασταν γαντζωμένοι, το δόλωμα έτρεχε κάτω από τη βάρκα για να κρυφτεί. Η σκηνή ήταν συναρπαστική.

Η δεύτερη μέρα του ψαρέματος ξεκίνησε ακριβώς από εκεί που είχαμε σταματήσει. Ήμουν πρώτος και ξανά κολλήθηκα στο πρώτο μου καστ. Αλλά αυτό το μάρλιν ήταν πολύ μεγαλύτερο από αυτό που είχα πιάσει την προηγούμενη μέρα. Μου πήρε σχεδόν μια ώρα για να το φέρω μαζί μου, καθώς ο Χοσέ άρπαξε τον αρχηγό και πήρε τη μύγα μου. Σχεδόν κάθε ριγέ μάρλιν που γαντζώσαμε ήταν στην κατηγορία των 175-225 λιβρών.

Ο Κρις ήταν ο επόμενος στο καλάμι, και η Τζεν και η Ρόνα ήταν σε αναμονή με τα δολώματα. Οι συνθήκες ήταν σχεδόν ίδιες με την προηγούμενη έξοδό μας, αν και το μάρλιν δεν ήταν τόσο ενθουσιασμένο στο teaser. Δεν άργησε να βάλουμε τα δολώματα του γηπέδου σε δράση.

Η Jen συνδέθηκε πρώτα και άφησε το ψάρι της, και μετά η Rhona έκανε το ίδιο. Και τα δύο μάρλιν ήταν μεγαλύτερα από αυτά που είχαν πιάσει την πρώτη μέρα – κάπως μεγαλύτερα από 200 λίβρες – και χρειάστηκαν μια ώρα για να προσγειωθούν. Ο Κρις κόλλησε επίσης ένα τέρας σε μια μύγα που του πήρε σχεδόν μία ώρα για να προσγειωθεί. Ήταν μετά τη 1 μ.μ., και είχαμε περάσει τέσσερις ώρες σε τέσσερα ψάρια. Πιάσαμε πολλά άλλα εκείνο το απόγευμα και αποφασίσαμε ότι πρέπει να υπάρχει κάτι ιδιαίτερο στη μύγα που χρησιμοποιούσαμε.

Οι περισσότεροι που γνωρίζω που ψαρεύουν μύγες χρησιμοποιούν μύγες Cam Sigler, με ή χωρίς κεφαλές popper και με μονό ή διπλό αγκίστρι. Ωστόσο, πριν από αρκετά χρόνια στη Γουατεμάλα, ο καταξιωμένος ψαράς μυγών αλμυρού νερού και ο διαχειριστής της IGFA, Nassim Joaquin, μου είχε δώσει τις δύο μύγες που συνθλίβονταν οι ριγέ μάρλιν στα Γκαλαπάγκος. Είναι πολύ διαφορετικά από τα μοτίβα που χρησιμοποιούσα εδώ και καιρό, με τρίχες ψαριού και μολύβδινο κάτω χείλος. Δύσκολο το κάστινγκ, αλλά δεν είχε πολλά πράγματα στο κάστινγκ.

Ο Κρις είχε μια ντουζίνα δαγκώματα στη μύγα με τα χείλη, ενώ μάθαινε τα σχοινιά. Το marlin χτύπησε τους Sigler poppers, φυσικά, αλλά χτύπησαν αυτή τη μολυβένια δημιουργία με πολύ περισσότερο κέφι. Έπιασα και τα δύο μου ψάρια σε ένα, και ο Κρις έπιασε πολλά σε αυτό πριν χαθεί, ενώ ο Χοσέ ήταν επικεφαλής ενός πολύ μεγάλου μάρλιν.

Τώρα ο Chris είναι σε μια αναζήτηση για να βρει πώς να το δέσει, και προσπαθώ να εντοπίσω τον φίλο μου Nassim στο Cozumel του Μεξικού, για να μάθω από πού τα πήρε. Ο Nassim μου είχε δώσει επίσης μια μπλε και μια ροζ μύγα πριν από αρκετά χρόνια, και τελικά κατάφερα να τα χρησιμοποιήσω στα Γκαλαπάγκος. Ποτέ δεν ξεπερνάς την ανάγκη για μυστικές μύγες.